Ludwik Gawrych

Ludwik Gawrych ps. Gustaw (ur. 23 sierpnia 1907 w Pyszczynie k/ Gniezna, zm. 30 sierpnia 1979) – major Wojska Polskiego, członek Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej. Przed wojną zawodowy oficer Wojska Polskiego. W kampanii wrześniowej walczył w szeregach 58 poznańskiego pułku piechoty jako drugi adiutant dowódcy pułku. Po bitwie nad Bzurą uniknął niewoli i włączył się w działania konspiracji.
W sierpniu 1943 został zastępcą szefa Wydziału Operacyjnego Komendy Okręgu Stołecznego AK/NOW. W listopadzie 1943, w związku z reorganizacją Zgrupowania AK/NOW "Stolica", objął dowództwo batalionu 1427, który od jego pseudonimu przyjął kryptonim "Gustaw". Gawrych dowodził tym batalionem w czasie powstania warszawskiego. Ze swoimi oddziałami walczył w rejonie Starego Miasta Obwodzie I – Śródmieście (którego dowódcą był podpułkownik Edward Pfeiffer, ps. "Radwan"). Ludwik Gawrych został ranny 6 sierpnia.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kwaterze batalionu „Gustaw” wśród swoich żołnierzy..