Rynek
Lokację miasta Słupcy na prawie niemieckim przeprowadził biskup poznański Jan II, a książę Przemysł II ten fakt tylko potwierdził dokumentem wystawionym w pobliskim Dłusku w dniu 15 listopada 1290 r. Ponowna lokacja w roku 1296 na prawie średzkim wydatnie zdynamizowała proces tworzenia się miasta. Osią całego założenia stała się południowa droga (odcinek toruńsko – wrocławski) rozdzielony na dwie ulice tworzące ramiona układu owalnicowego. Układ przestrzenny oparto na zasadzie przecinających się pod kątem prostym dwóch równoległych par ulic, z których dłuższe zbiegają się na zamknięciu układu w jedną ulicę wylotową.
Układ urbanistyczny rynku wpisany został do rejestru zabytków w 1956 r.
W miejscu przecięcia się głównych ulic usytuowano czworoboczny rynek. Otaczają go kamienice wzniesione w końcu wieku XIX i latach 20 XX w. Pośrodku stoi Pomnik Niepodległości wzniesiony w 1926 r. poświęcony tym wszystkim, którzy oddali życie w obronie wolności i niepodległości ojczyzny w Słupcy w latach 1914-1919 oraz w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Zniszczony przez okupanta hitlerowskiego w 1940 r. zrekonstruowany powrócił na swoje miejsce w roku 1997. W 2009 r. dołożono do pomnika cztery tablice upamiętniające ofiary II wojny światowej i czasów stalinizmu.