Burmistrz Michał Pyrzyk, z-ca Jacek Szczap, Przewodniczący Rady Miejskiej Andrzej Szymkowiak zebrali się dzisiaj przy Pomniku Niepodległości na Placu Wolności, ażeby uczcić 81 rocznicę wybuchu II wojny światowej i oddać hołd ofiarom poległym za wolność Polski.
Rocznica skłania do zadumy i refleksji, zwłaszcza nas Polaków, albowiem wybuch II wojny światowej rozpoczął się od napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę. Atak poprzedzony był agresywnym Paktem Ribbentrop – Mołotow zawartym między III Rzeszą a Związkiem Radzieckim. Pakt wymierzony był przeciwko Polsce i krajom bałtyckim.
Polska jako pierwsza stała się ofiarą zaborczej polityki Hitlera, który w istocie zmierzał do podboju całej Europy i podporządkowania światowej polityki państwom osi kierowanej przez Niemcy. Polska bohatersko stawiła czoło napaści niemieckiej. Trzeba tu wspomnieć o bohaterskiej obronie Westerplatte, gdzie nieliczni obrońcy stawili opór ogromnej niemieckiej przewadze. Trzeba wspomnieć o postawie żołnierzy i oficerów Wojska Polskiego walczących z przeważającymi i lepiej uzbrojonymi wojskami Wehrmachtu. Należy tu wymienić mjr. Henryka Sucharskiego, kpt. Władysława Raginisa, gen. Tadeusza Kutrzebę, gen. Franciszka Kleeberga, mjr. Henryka Dobrzańskiego (osławionego Hubala). Nie sposób przemilczeć osobę prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego i bezprzykładną odwagę w obronie stolicy Polski.
W Polsce trwał ruch oporu kierowany przez Armię Krajową dowodzoną przez Rząd Londyński, który kontynuował ciągłość państwowości polskiej na emigracji. Tu trzeba wymienić osobę gen. Władysława Sikorskiego, który był głównodowodzącym Armią Polską na emigracji i reprezentował na emigracji interesy Polski na arenie międzynarodowej, skutecznie przeciwstawiając się Niemcom. W krajowym podziemiu działała delegatura rządu londyńskiego i dowództwo AK z wybitnym dowódcą gen. Stefanem „Grotem” Roweckim, który został aresztowany przez Gestapo w 1943 r. Oddziały polskie uczestniczyły we wszystkich ważniejszych bitwach II wojny światowej, poprzez bitwę o Anglię (Dywizjon 303), Bliski Wschód (bitwa o Tobruk – gen. Stanisław Kopański), bitwę o Monte Cassino (gen. Władysław Anders). W trakcie działań wojennych, po lądowaniu aliantów w Normandii, Dywizja Pancerna Wojsk Polskich dowodzona przez gen. Stanisława Maczka wsławiła się w bitwie pod Falaise. Na froncie wschodnim, z oddziałami Armii Czerwonej, walczyła – powstała nad Oką – Armia Polska dowodzona przez gen. Zygmunta Berlinga. Wkład żołnierza polskiego w działania wojenne prowadzone przez aliantów był doniosły i trzeba tu wyraźnie zaznaczyć, że trud żołnierza polskiego w czasie kampanii wrześniowej nie został zmarnowany.
Nawiązując do wydarzeń września 1939 roku… Pomimo bohaterskiej i zaciekłej obrony opór Armii Polskiej został przełamany. Po trzech tygodniach Niemcy wdarli się w serce Polski. Obrona Warszawy upadła. Nie upadł jednak na duchu naród polski walcząc z wrogiem przez cały okres okupacji niemieckiej, która nigdy nie zdołała ujarzmić Polaków. Pomimo wielu ofiar złożonych na ołtarzu Ojczyzny Polska odzyskała pełną niepodległość, a my dziś oddajemy hołd obrońcom Ojczyzny z września 1939, aż po ofiary do maja 1945 roku.